Kampverslag eerste kamp 2018

In de zomer van 2018 zijn wij op kamp gegaan met basisschool de Vlieger. Als thema hebben we besloten “bakkers” te doen met twee themafiguren. Een van de kampleiding (Daan) was een (Italiaanse) bakker die de bakkerij had overgenomen van zijn vader. Deze kampleiding was het hele kampje “in character” zodat de kinderen het thema het hele kampje meekregen en niet alleen tijdens de themamomenten. Onze bakker Daan deed zich ook voor als de persoon die tijdens de kampjes voor al het eten zorgde. Terwijl de keukenstaf (Jorrit en Brian) natuurlijk heel erg hard aan het werk was om het eten daadwerkelijk op tafel te zetten. Het andere themafiguur was een tentmeester (Pelle) die nu en dan even van zijn rustige meisjestentje weg moest sluipen om de gemene broer van onze andere bakker te spelen die telkens weer voor problemen zorgde in het kampje. Voor het kampje werden er heel veel gelukskoekjes met gekleurde papiertjes gebakken om aan de kinderen te geven. Op de eerste dag mochten de kinderen tijdens de wandeltocht naar het veld, bij de kinderboerderij, tegelijkertijd de koekjes openmaken en zo kwamen ze er achter in welk tentje ze sliepen. Later die dag had bakker Daan de zak met aardappelen midden op het veld gezet en had hij aan de kinderen gevraagd of ze er even op wilden letten. De gemene bakker genaamd Lepel kwam aangelopen achter de tent vandaan en rende heel erg hard weg met alle aardappelen. Pelle kwam er die dag ook achter hoe hard kinderen ook alweer kunnen rennen en hoe lastig het is om te rennen met een paar kilo aan aardappelen in je handen. Na een renspelletje hadden de kinderen alle aardappels weer teruggewonnen van Lepel en hadden ze het avondeten gered! De tweede dag wilde bakker Daan heel graag zijn bessencake maken maar hij had helaas geen bessen. Gelukkig kon hij de kinderen overhalen om een lange wandeltocht te maken om de lekkerste bessen te verzamelen! Na de lange wandeltocht en de (voor de kinderen) hele spannende klim de uitkijktoren op, moesten ze weer teruglopen. Na een paar honderd meter besloten we toch nog even uit te rusten. Een aantal kinderen hadden absoluut geen zin in de lange wandeltocht terug en vroegen de juffen of ze nou écht terug moesten lopen? De juffen hebben de kinderen toen verteld dat ze misschien met mensen mee mochten rijden. Vervolgens begonnen twee jongens elke fietser die langs kan te vragen of ze achterop mee mochten rijden. Dit groepje werd steeds groter waardoor het eindigde met ongeveer 10 kinderen die naar de fietsers aan het roepen waren. Vele fietsers konden gelukkig de lol er wel van in zien! Vervolgens kwam de paardenkar er aan (die we natuurlijk al lang van tevoren hadden geregeld) en vroegen de kinderen of ze mee mochten. De man van de paardenkar met zijn sterke Overijsselse accent en paar missende tanden was alleen wel wat moeilijk te verstaan voor de kinderen die toch nog maar maximaal twee jaar in Nederland waren! Ze hadden een leuke rit terug, zeker toen ze erachter kwamen dat Pelle heel goed een koe na kon doen. Na 20 koe-geluiden was de leiding er klaar mee, waren de kinderen weer uitgerust en was de rit afgelopen. Hierna mochten de kinderen nog eventjes de paarden aaien en zelfs op het paard zitten! Hierna kwam natuurlijk nog de geweldige show van Magic John!

Nadat de kinderen hun energie weer kwijt konden door middel van het vrij spelen, was bakker Daan de cake pan kwijt. Er zat een briefje bij die gemaakt was van losse krantenletters. De eis op het briefje was dat ze een spel wonnen van bakker Lepel. Na een potje stratego kreeg bakker Daan de hele zware Dutch Oven pan weer terug en kon de keukenstaf snel aan de slag om een cake te maken. Helaas kon dat niet op het kampvuur aangezien er een stookverbod was.

De derde dag was de laatste dag van het verhaal. Na het ontbijt mocht Pelle verkleed als Lepel met een grote zak bloem, waar we met een mes heel veel gaatjes in hadden geprikt, over het veld rennen om vervolgens te struikelen! Pelle maakte een hele mooie koprol waardoor niet alleen het veld, maar ook hijzelf helemaal onder het bloem zat. Onze bakker Daan kwam vervolgens “scheldend” de keuken uitgerend. Uiteraard hebben we in plaats van scheldwoorden de ingrediënten van pannenkoeken gebruikt! Bakker Daan vertelde de kinderen dat er helaas geen pannenkoeken gemaakt konden worden aangezien we nu geen bloem meer hadden. (Normaal gesproken worden de kinderen verteld dat ze iets van groenten gaan eten en is het later stiekem toch pannenkoeken. Bij de AZC-kinderen bleek het zo te zijn dat ze pannenkoeken helemaal niet kenden en stiekem toch spruitjes wilden die ‘s ochtends werden beloofd.) Vervolgens mocht de Manus (Kees) het gras gaan dweilen om toch nog de grasdweil te mogen gebruiken. In de avond kwam bakker Lepel met een hele grote stapel zelfgemaakte (dus door de keukenstaf) pannenkoeken om het goed te maken met bakker Daan. De bakkers besloten samen te gaan werken en het thema werd afgesloten. Die avond hebben de kinderen nog heel veel plezier gehad met de bonte avond en de disco!

De volgende ochtend was het helaas weer tijd om naar huis te gaan. De kinderen kregen hun snoepjes die ze vrijdag moesten inleveren weer terug en veel knuffels van de kinderen volgden. De kinderen, die op de eerste dag toch nog wel een beetje heimwee hadden, wilden nu niet meer weg bij de kampjes. Vervolgens hebben we de kinderen naar huis gebracht en uitgezwaaid. Na nog een keertje grease lightning in de auto te draaien (omdat de keukenstaf het liedje zo vaak had gehoord dat ze erdoorheen gingen schreeuwen). Vonden we het geslaagde kampje toch wel ten einde.

Door Laura Ottevanger